කන්නාඩි මහත්තයා හෙවත් යකා මහත්තයා

AT Sudarshana from Face Book

දැරණියගල යකා මහත්තයා හෙවත් කන්නාඩියා ; වෛද්‍ය නිලධාරියෙකු ලෙස මගේ පළමු පත්වීම ලැබුනේ දැරණියගල දිසා රෝහලට් 1997 වසරේදීයි. එහි එවක ලොකු දොස්තර මහතා උදේ 7 සිට තම පෞද්ගලික සායනයේ ලෙඩ්ඩු බලා රෝහලට් පැමිණෙන්නේ උදේ 9.30 ට පමණයි. කුකුලා අතේ අරන් වැඩට ඇවිත් ඉස්පිරිතාල හදන උණ වැලදී තිබු මා ගම වටේ සිටි කසිප්පු කාරයන් වාට්ටු තුලටම කසිප්පු ගෙනත් විකුණන එක නැවත්වීමට කටයුතු කිරීම නිසා රෝහලට් අලුත් යකෙක් පැමිණ ඇති බවට ගම්මු කටින් කට පතුරුවා හැරියා. අඟහරුවාදා රාත්‍රී සේවයේ යෙදෙන මා නිදා ගත්තේ ඕ .පී .දී එකේ කුඩා කාමරයකයි. බදාදා වෛද්‍ය සායනයට නූරිය ,බොරලන්කඩ , උඩබාගේ ආදී දුෂ්කර ළාත්ප වලින් පැමිණෙන රෝගීන් උදේ 4 බසයෙන් ඇවිත් මගේ කාමරය අසල රැස් වෙන නිසා මගේ නින්ද කැඩෙනවා. පෙරලෙන පිට හොඳයි කියා සිතු මම සුළු සේවක හීන් බන්ඩා, ගුණදාස ආදීන් කැමති කරවාගෙන පෙරදා සිට සායන තුන්ඩු සකස් කරගෙන උදේ 5 ට ලෙඩ්ඩු බලන්න පටන් ගත්තා. හැබැයි කිසි හේතුවක් නිසා පෝලිම පනින්න දෙන්නේ නෑ. මේකට හුඟක් අය කැමති උනත් ප්‍රභූ පිරිස් කැමති නෑ. මම කාටවත් විශේෂශාත්වයක් දැක්වුයේ නෑ. කන්නාඩියා අපිව ගණන් ගන්නේ නැහැ කියමින් ඔවුන් මට දෝශාරෝපනය කළා.නමුත් මම ආපු පිළිවෙලට උදේ 11 සායනයට වන විට සායනයට ආ ලෙඩ්ඩු 300 ම පරීක්ෂා කරලා ඉවර කළා,.උදේ 8.30 ට ෆාමසි මහත්තයා වැඩට එනකොට ලෙඩ්ඩු පෝලිම එයා ළඟ. හැම ලෙඩාම 11.30 බොරලන්කඩ බස් එකේ ගෙදරත් ගියා. මගේ මේ වැඩ පිළිවෙලට ලොකු මහත්තයා සතුටු උනේ නෑ . (මගේ ඉස්පිරිතල සායනයේ ලෙඩ්ඩු වැඩිවෙන කොට එයාගේ කුස්සියේ සායනය වේලෙනවා ) කන්නාඩියා හෙවත් යකා ට එක්තරා රැයක මැර ප්‍රර්හාරයක් එල්ල උනා. ආත්මාරක්ෂාව පිණිස තාවකාලිකව වරකාපොල රෝහලට් ආණ්ඩුව මාව අනුයුක්ත කළා. මාසයයි ගියේ .දැරණියගල මිනිස්සු කෑගල්ල ප්‍රාදේශීය අධ්‍යක්ෂකට පෙත්සම් ගැහුවා, "සායන රෝගීන් බලන රිලීෆ් දොස්තර මහත්තයා ඉස්පිරිතාලෙට එනකොට උදේ 11 වෙනවා, ලොකු මහත්තයා සායන ලෙඩ්ඩු බලන්නේ නැහැලු, එයා පරිපාලනේ විතරලු , අපේ ලෙඩ උදේ පාන්දර බලපු යකා මහත්තයා ආයෙත් දරනියගලට එවන්න." කෑගල්ල ආර්.ඩී. සෑම් සමරසිංහ මහත්තයා මට කෝල් කරලා කිව්වා. දරනියගල මිනිස්සු ඔයාව් ඉල්ලලා අමාත්‍ය්ය්න්ශයට පෙත්සමක් එවලා ,ඔයා වහාම ආපහු දැරණියගල යන්න කියලා. ඕනෑ යකෙක් දෙකයි පනහයි කියලා හිතලා මම ආපහු දැරණියගල ගියා. ලොකු මහත්තයගේ නපුරුකම් අඩු වේවා කියල මුන්නේශ්වරමට භාරයක් වෙයන් කියලා තාත්ත කිව්වා. එයත් එක්ක ගිහින් භාරයක් උනා . අවුරුද්දකින් විතර ලොකු මහත්තයා මාරු වෙලා ගියා. මේ දුෂ්කර තැනට එන්න කවුරුත් කැමති උනේ නෑ . ඉතින් මම ඉබේම ඩී. එම් .ඕ .උනා. ඊට පස්සේ මට ඕනැ හැටියට ඉතා වේගයෙන් රෝහල සංවර්ධනය කළා. පරිපාලකයෙක් සඳහා පුහුණුවකට යන්න ඉතින් මම විතරනේ හිටියේ . මාව කළුතර සෞක්‍ය ආයතනයේ පුහුණුවට තේරුනා.එතනින් පටන් ගෙන. Consultant Administrator දක්වා වූ ගමන් මගේ ඉදිරියටම ගියා. උසස් අද්යාපනයට මාව දරනියගලින් නිදහස් කළා.ඒ වන විට මිනිස්සු මාව ඉතා ආදරයෙන් ඇමතුවේ කන්නාඩි මහත්තයා හෙවත් යකා මහත්තයා කියලයි.ඔවුන් බොහොම දුකෙන් මට සමු දුන්නා. පොසොන් පෝය දා මගේ උපන් දින සැමරුමට මේ සැමරුම හොඳයි නේද ?

You are very great. We need more and more Doctors and Public servants like you Sir.

I respect you